Cykl na blogu „CultureZone”: „W MUZYCZNĄ PODRÓŻ W CZASIE”

Cześć wszystkim. W kolejnym odcinku „Muzycznej podróży w czasie” przeniesiemy się do l. 80,  a konkretnie to nawet do lat 70, by zapoznać się z historią płyty „LED ZEPPELIN IV” nagranej przez zespół Led Zeppelin. Zaczynamy.

HISTORIA ALBUMU

Czwarty album studyjny angielskiego zespołu rockowego Led Zeppelin, powszechnie znanego jako „Led Zeppelin IV”, został wydany 8 listopada 1971 roku przez Atlantic Records.  Wyprodukowany przez gitarzystę zespołu, Jimmy'ego Page'a, został nagrany w okresie od grudnia 1970 do lutego 1971, głównie w wiejskim domu Headley Grange.

Nieformalne środowisko nagraniowe zainspirowało zespół, umożliwiając mu wypróbowywanie różnych aranżacji materiału i tworzenie piosenek w różnych stylach.  Po tym, jak poprzedni album zespołu „Led Zeppelin III” (1970) otrzymał letnie recenzje od krytyków, zespół zdecydował, że ich czwarty album będzie oficjalnie pozbawiony tytułu i zamiast tego będzie reprezentowany przez cztery symbole – po jednym wybranym przez każdego członka zespołu – bez nazwy ani żadnych innych szczegółów.

W przeciwieństwie do poprzednich dwóch albumów, do zespołu dołączyli gościnni muzycy: piosenkarka Sandy Denny w „The Battle of Evermore” i pianista Ian Stewart w „Rock and Roll”. Podobnie jak w przypadku poprzednich albumów, większość materiału została napisana przez zespół, chociaż był jeden cover, hardrockowa reinterpretacja bluesowej piosenki Memphis Minnie „When the Levee Breaks”.

UTWORY PROMUJĄCE

Płyta była promowana przez cztery utwory (po dwa jednego dnia), jednak najpierw wspomnę o przeboju Led Zeppelin, który często jest pomijany jako utwór promujący, co jest karygodne z uwagi na jej popularność. Tym utworem jest słynne „Stairway to Heaven” [nr 4] wydany 8 listopada 1971 roku. Utwór stał się znany przede wszystkim z powodu charakterystycznego wstępu, przez który członkowie zespołu zostali posądzeni o plagiat (pozew wnieśli członkowie grupy Spirit za wykorzystanie linii melodyjnej utworu instrumentalnego „Taurus” z 1968 roku).

Oficjalnie pierwszymi dwoma utworami promującymi były piosenki „Black Dog” [nr 1] i „Misty Mountain Hop” [nr 5] wydane tego samego 2 grudnia 1971 roku. Pierwszy utwór cieszył się największą popularnością w Danii, Australii i Szwajcarii. Na listach przebojów w tych krajach utwór plasował się w pierwszej dziesiątce. Z kolei „Misty Mountain Hop” (tytuł inspirowany wierszem J. R. R. Tolkiena „Song of Misty Mountain”) cieszył się takim samym powodzeniem w Stanach Zjednoczonych i Europie jak „Black Dog”.

Dwa ostatnie utwory promujące - „Rock and Roll” [nr 2], oraz „Four Sticks” [nr 6] - wydano 21 lutego 1972 roku. Pierwszy z nich nie odniósł zbyt dużego sukcesu, jedynie w Niemczech trafił na 13 miejsce list przebojów, a w innych miejscach uplasował się w trzeciej, lub czwartej, a nawet piątej dziesiątce. Podobnie miała się sprawa z ostatnim utworem promującym.

PREMIERA I SUKCES

Album odniósł sukces krytyczny, oraz komercyjny i jest najlepiej sprzedającym się albumem Led Zeppelin, sprzedanym w ponad 37 milionach egzemplarzy na całym świecie. Jest to jeden z najlepiej sprzedających się albumów wszech czasów i w Stanach Zjednoczonych, a krytycy regularnie umieszczają go wysoko na listach najlepszych albumów wszech czasów.

link: https://youtube.com/playlist?list=PL6ogdCG3tAWiU-La6k2z_7i-6cvwgQbS7&si=yM-sAkSGs4I2Rd7h