Cykl na blogu „CultureZone”: „W MUZYCZNĄ PODRÓŻ W CZASIE”

Witam serdecznie. Zapraszam dzisiaj do Irlandii początku lat 90. Po ogromnym sukcesie albumu „Watermark”, piosenkarka Enya poszła za ciosem, nagrywając kolejny – równie popularny – krążek w swojej karierze. Na tapetę biorę dziś „SHEPHERD MOONS”. Zapraszam.

HISTORIA ALBUMU

Praca nad albumem „Shepherd Moons” odbywała się w cieniu sukcesu poprzedniej płyty w dorobku irlandzkiej piosenkarki. Dla Enyi nowy krążek miał być duchową kontynuacją „Watermark”. Enya tak wspominała początki nagrań:

„Na początku wywierałam na siebie dużą presję… Kiedy komponowałam nowe melodie, ciągle myślałam: „Czy to by poszło na Watermark? Czy to jest tak dobre?”. W końcu musiałem o tym zapomnieć i zacząć od czystego płótna i po prostu naprawdę iść z tym, co wydawało się właściwe w studio.

Czułem się, jakby Watermark był snem. Czułem się, jakby to się nie wydarzyło. I w pewnym sensie jest to miłe, ponieważ możesz skoncentrować się tylko na muzyce. Możesz zapomnieć o listach przebojów, ile sprzedałeś. Zapominasz o tym”.

Po wypromowaniu „Watermark”, Enya kupiła nowy sprzęt do nagrywania i rozpoczęła pracę nad swoim następnym albumem. Jego tytuł miał brzmieć właśnie „Shepherd Moons”. Okazało się, że sukces „Watermark” spowodował znaczną presję dla piosenkarki, gdy przyszło do pisania nowych piosenek. Inspiracji do napisania piosenek, Enya szukała m.in. wśród wpisów z jej pamiętnika.

UTWORY PROMUJĄCE ALBUM

Płyta składa się z dwunastu piosenek, z czego cztery ją promowały. Pierwsza z nich była jednocześnie jedną z najbardziej znanych w dorobku Irlandki. To słynne „Caribbean Blue” (nr 2) z jednym z najbardziej rozpoznawalnych (i bardzo plastycznych) teledysków, które towarzyszą piosenkom Enyi. W tym samym, 1991 roku, wydana została też piosenka „How Can I Keep From Singing” (nr 3). Rok później słuchacze mięli okazję posłuchać trzeciego utworu Enyi z niniejszego albumu – niesamowicie nastrojowego „Book of Days” (nr 7), w którym widać inspiracje pamiętnikami Enyi. Dopiero dwa lata później płytę „Shepherd Moons” wypromowała również czwarta piosenka: „Marble Halls” (nr 10).

Na albumu warte uwagi są także dwa utwory w całości instrumentalne. Pierwszy z nich nosi tytuł „No Holly for Miss Quinn” (nr 6). Drugi utwór to „Lothlórien” (nr 9), którego tytuł stanowi nawiązanie do królestwa Leśnych Elfów z „Władcy Pierścieni” (jak na ironię, Enya nagrała w 2001 roku utwór „May it be”, który promował pierwszą część kinowej adaptacji książki Tolkiena).

PREMIERA I SUKCES

„Shepherd Moons” wydano w listopadzie 1991 r. Był to jej pierwszy album wydany pod szyldem Reprise Records, prowadzonego przez Warnera w Stanach Zjednoczonych. Swoją album popularnością przebił wcześniejszy „Watermark”, osiągając numer 1) w Irlandii w ciągu tygodnia i nr 17 w Stanach Zjednoczonych. W 1997 roku album osiągnął wiele platynowych płyt za sprzedaż przekraczającą 1,2 mln egzemplarzy w Wielkiej Brytanii i 5 mln w Stanach Zjednoczonych.

Link: https://www.youtube.com/playlist?list=PLpI6XGqHb_GRkGg22-aSoqsytCA_ko_R-