Cykl na blogu CultureZone: ALEJA GWIAZD POPKULTURY.

KATE BUSH: ETERYCZNY GŁOS

O tej piosenkarce z lat 80 zrobiło się ostatnio głośno, kiedy jedna z jej piosenek wróciła na szczyt za sprawą najnowszego sezonu „Stranger Things”. Choć seans 4 sezonu serialu braci Duffer mam już za sobą, wciąż pozostał mi w pamięci. A to, z kolei, skłoniło mnie przy przypomnieć sylwetkę piosenkarki Kate Bush.

MŁODOŚĆ

Kate Bush urodził się 30 lipca 1958 r. w Bexleyheath w hrabstwie Kent jako córka angielskiego lekarza, Roberta Busha (1920–2008) i Hannah z domu Daly (1918–1992), irlandzkiej pielęgniarki, córki rolnika z Hrabstwo Waterford. Dorastała ze swoimi starszymi braćmi, Johnem i Paddym, w 350-letnim dawnym gospodarstwie rolnym w East Wickham w Welling, które sąsiaduje z Bexleyheath.

Bush wywodziła się ze środowiska artystycznego: jej matka była amatorską tradycyjną tancerką irlandzką, jej ojciec: pianistą-amatorem, Paddy pracował jako producent instrumentów muzycznych, a John był poetą i fotografem. Obaj bracia byli zaangażowani w lokalną scenę grającą muzykę ludową. Wychowała się jako katoliczka.

John Bush był również instruktorem karate w klubie Goldsmiths College, gdzie trenowała również sama Kate. W tamtejszym środowisku była znana jako „Ee-ee” z powodu jej piszczącego głosu.

Ponieważ wychowała się w muzycznej rodzinie, Bush już w wieku jedenastu lat zaczęła naukę gry na fortepianie. Grała również na organach w stodole za rodzinnym domem i uczyła się gry na skrzypcach. Z czasem zaczęła komponować piosenki, dodając do nich własne teksty.

KARIERA

Karierę Kate Bush pomógł rozpocząć David Gilmour, gitarzysta Pink Floyd, który, będąc pod wpływem talentu młodej artystki, przedstawił ją osobom w wytwórni płytowej EMI. Zainspirowana klasyczną powieścią Emily Brontë „Wichrowe wzgórza” debiutancka piosenka „WUTHERING HEIGHTS” stała się wielkim przebojem, który utrzymywał się na pierwszym miejscu brytyjskich list przebojów przez kolejne cztery tygodnie. To, obok późniejszej „BABOOSHKI” (1980), jeden z nielicznych utworów artystki, który osiągnął sukces komercyjny.

Te dwa utwory sprawiły, że debiutancki album zatytułowany „The Kick Inside” z 1978 roku przyniosł zaledwie 19-letniej Kate Bush światową sławę. W kolejnych latach ukazały się następne krążki „Lionheart” (również z 1978 roku), „Never for Ever” (1980) umocniły status piosenkarki jako jednej z najwybitniejszych młodego pokolenia tamtego okresu, a prócz tego pokazały też rozwój muzyczny piosenkarki.

Efektem tego jest płyta z 1982 roku zatytułowana „The Dreaming”, która prezentowała bardziej eksperymentalne brzmienie w dotychczasowej karierze Bush. Miał być kolejny sukces, jednak tym razem płyta nie spotkała się z uznaniem. Za to czwarty krążek „Hounds of Love” (1985) promowany przez singiel „RUNNING UP THAT HILL” odniósł ogromny sukces na całym świecie i zebrała pozytywne recenzje krytyków. Rok później ukazała się komplikacja „The Whole Story”.

Kolejny album studyjny „The Sensual World”, ukazał się w 1989 roku. Płyta zebrała dużo pozytywnych recenzji, aczkolwiek sukcesu „Hounds of Love” już nie powtórzyła. W 1993 roku piosenkarka wydała album zainspirowany filmem z 1948 r. „Czerwone trzewiczki” pt. „Red Shoes”. Płycie towarzyszył film muzyczny pt. „The Line, the Cross and the Curve”. Po wydaniu tego albumu, Kate Bush niespodziewanie odsunęła się z życia publicznego na następne jedenaście lat.

STYL

Kate Bush zapisała się w historii muzyki popularnej przede wszystkim za sprawą swojego eterycznego głosu. Barwa jej głosu idealnie współgra z nieco gotycką tematyką piosenek, oraz niepokojącym brzmieniem i klimatem, który dosłownie wylewa się z jej utworów. Nic zatem dziwnego, że wspomniany wcześniej utwór „Running up that hill” został brawurowo wykorzystany w jednej z pamiętnych scen 4 sezonu „Stranger Things”. Trzeba przyznać braciom Duffer, że potrafią wyczuć klimat starych piosenek.

Z kolei muzyka Kate Bush określana jest mianem alternatywnego popu i art rocka. Jej utwory słyną z rozbudowanych linii melodycznych, bogatej harmonii i skomplikowanych partii wokalnych. Artystka często szuka inspiracji w utworach literackich i filmowych, a także w muzyce etnicznej. Krytycy określają muzykę brytyjskiej piosenkarki jako bardzo trudną, przeznaczoną raczej dla koneserów, niż dla masowej publiczności.

POWRÓT NA SCENĘ

W listopadzie 2005 roku został wydany pierwszy po wieloletniej przerwie album artystki. Nosił on tytuł „Aerial” i składał się z dwóch płyt, zatytułowanych „A Sea of Honey” oraz „A Sky of Honey”. Album promował singel „King of the Mountain”.

16 maja 2011 r. ukazał się album „Director`s Cut”, zawierający nowe wersje wybranych piosenek z albumów „The Sensual World” i „The Red Shoes”. Album promuje nowa wersja utworu „Deeper Understanding”. 21 listopada 2011 r. odbyła się premiera albumu zawierającego zupełnie nowy materiał pt. „50 Words for Snow”, utrzymany w klimacie zimowych ballad. Płytę promował singiel „Wild Man”, a cały album został udostępniony słuchaczom przedpremierowo 13 listopada 2011 r. na stronie NPR.org.

Na przełomie sierpnia i września 2014 r. w Hammersmith Apollo w Londynie Bush dała cykl 22 koncertów. Wydarzenie, nazwane „Before the Dawn”, było wielkim powrotem artystki do występowania na żywo po 35 latach przerwy. Bilety na koncerty wyprzedały się w 15 minut.

O Kate Bush ponownie zrobiło się głośno latem 2022 roku, kiedy to jedna z jej piosenek - „Running Up That Hill” - stała się ponownie popularna za sprawą netflixowego serialu „Stranger Things”. To tylko pokazuje, że mimo upływu lat lata 80 nic nie straciły na swojej popularności, a wręcz przeżywają obecnie renesans zainteresowania.

Kate Bush warto docenić za oryginalny styl muzyczny, a także za oryginalną barwę głosu. Dzięki tym dwóm aspektom, piosenkarka odniosła wielki sukces w latach 80, a dziś – za sprawą realizacji serialu „Stranger Things”, a także renesansu zainteresowania latami 80 – znów jest o niej głośno. Miejmy nadzieję, że będzie dalej kontynuować swoją karierę.

Link z dyskografią piosenkarki:

https://muzyka.dlastudenta.pl/zespol-muzyczny/kate-bush,plyty-albumy,137.html