Cykl na blogu „CultureZone”: „W MUZYCZNĄ PODRÓŻ W CZASIE”

Witam serdecznie. Po mocnym uderzeniu z lat 80, zapraszam tym razem do tanecznych lat 90. W najnowszym odcinku „Muzycznej podróży w czasie” pochylimy się nad historią słynnego albumu zespołu Orchestral Manoeuvres in the Dark (bardziej znanego pod skrótem OMD). Płyta nosiła tytuł: „SUGAR TAX”.

HISTORIA ALBUMU

Omawiany krążek był ósmym w karierze zespołu OMD. Zespół miał w dorobku kilka znaczących przebojów z lat 80 (choćby „Maid of Orleans” z 1985 roku) i wyrobił sobie swój unikalny styl. OMD zaczynało od brzmienia bardzo zbliżonego do punku, jednak to kolejna dekada miała okazać się pasmem wielu sukcesów, dzięki wprowadzeniu elementów synth-popowych.

Nowe brzmienie zwiastował już album „Sugar Tax”. To właśnie przy okazji nagrywania tego krążka, zespół nadał sobie skrót OMD; na wcześniejszych płytach podpisywali się pełniejszą nazwą grupy. Ten sam skrót zostało pseudonimem Andy`ego McCluskeya, wokalisty Orchestral Manoeuvres in the Dark.

Praca odbywała się w różnych studiach w Liverpoolu i Londynie na przełomie lat 1989-1990. Chociaż producentem został Andy Richards, większość płyty wyprodukował sam Andy McCluskey z pomocą Phila Coxona i Jeremy'ego Alloma. Przewrotny tytuł odnosił się z kolei do faktu, że wszystko, co słodkie, ma swoją cenę, w tym również relacje między osobami.

ZAWARTOŚĆ

Płyta charakteryzuje się tanecznym klimatem, który rozbrzmiewa z większości utworów zamieszczonych na krążku.

Utwór „Pandora Box” (nr 2) inspirowany był aktorką niemą, Louise Brooks. Piosenka nawiązuje swoim tytułem do filmu „Puszka Pandory” (1929), w którym główną rolę grała właśnie Louise Brooks. Równie popularną piosenką z płyty okazało „Sailing on the seven seas” (nr 1).

Prócz tych dwóch piosenek – z którymi OMD do dziś jest najbardziej kojarzone – płyta była promowana dwoma innymi utworami. Pierwszym z nich było taneczne i dynamiczne „The Then You Turn Away” (nr 3.). Czwarty utwór który promował album OMD, „Call my name” (nr 7), było, z kolei, utrzymane w klimacie „Pandora Box”.

Nie są to jedyne godne uwagi utwory na płycie OMD. „Neon Lights” (nr 11) to cover piosenki grupy Kraftwerk z płyty „The Man Machine” (1978). „Apollo XI” (nr 8) to, z kolei, instrumentalny utwór wykorzystujący nagrania z misji kosmicznych Apollo. „Walk Tall” (nr 10) wykorzystuje chóralną próbkę z „Miserere” Gregorio Allegri i pierwotnie nosił tytuł „Coming to See You”.

PREMIERA I OCENA PŁYTY

Płyta została wydana 7 maja 1991, jednak spotkał się z mieszanymi recenzjami. Jedni chwalili płytę za zachowanie klasycznego stylu OMD i świetny wokal McCluskeya, inni zarzucali, że nowy krążek jest najwyżej zręczny. Dziennikarz Paul Davies chwalił, że „Sugar Tax” to „niewzruszony album wysokiej jakości piosenek, który przywraca referencje OMD jako mistrzów zsyntetyzowanej melancholii i marzycielskiego popu”. Z kolei Evelyn Erskine stwierdziła krytycznie: „Od czasu do czasu OMD udaje się znaleźć hipnotyczny puls, który kiedyś sprawiał, że zespół działał”.

Nie zmienia to jednak faktu, że album był sukcesem w dorobku zespołu. W Niemczech, Austrii, Szwecji i Wielkiej Brytanii znalazł się w pierwszej dziesiątce na listach najlepiej sprzedawanych płyt. Niech to będzie miara sukcesu płyty.

Link:

https://www.youtube.com/playlist?list=PLNK5ZWOaoXtn-XyDF-CdQBLoes-DnyqmV