Cykl na blogu „CultureZone”: „KSIĄŻKOSPEKTYWA”

Cześć wszystkim. Gdy po raz pierwszy zapoznałem się z twórczością Brandona Sandersona, rzuciłem się od razu w przysłowiową głęboką wodę. Patrząc jednak na to, że później autor dostał za zadanie ukończenie podobnej w klimacie serii „Koło czasu” Roberta Jordana, nie żałuję decyzji. W tym odcinku „Książkospektywy” przybliżę wam serię „ARCHIWUM BURZOWEGO ŚWIATŁA”. Zaczynamy.

tytuł serii: „ARCHIWUM BURZOWEGO ŚWIATŁA”

autor: Brandon Sanderson

rok wydania: 2010-nadal

KILKA SŁÓW O SERII

Sanderson ukończył pierwszy szkic Drogi Królewskiej w 2003 roku, chociaż oryginalny rękopis znacznie różnił się od opublikowanego tekstu. Sanderson odniósł się do przyszłej serii jako The Oathshards Series w 2004 roku. Pierwsza wersja rękopisu znalazła się wśród kilkunastu książek napisanych przed jego debiutancką publikacją „Elantris” (2005). Od tego czasu do publikacji w 2010 roku książka została w znacznym stopniu przepisana. Sześć rozdziałów tej wczesnej wersji znalazło się w antologii Altered Perceptions (2014). Oryginalna wersja książki dostępna jest na oficjalnej stronie autora.

Od czerwca do sierpnia 2010 roku Tor Books publikowało na swojej oficjalnej stronie przykładowe rozdziały z Drogi Królów wraz ze wstępem Sandersona. W pierwszym tygodniu premiery „Droga Królów” zajęła 7. miejsce na liście bestsellerów „New York Timesa”.

W październiku 2010 roku Brandon Sanderson ujawnił, że jego wstępny plan zakładał wydanie drugiej książki z serii w 2012 roku, około dwa lata po wydaniu pierwszej książki, w związku z napisaniem ostatniej książki „Koło czasu”, a następnie trzeciej  książkę około rok później. Jednak po ukończeniu pierwszej wersji „Pamięci światłości” Sanderson ujawnił, że ​​wydanie książki zostanie przesunięte do wydania w 2014 roku, prawie cztery lata po pierwszej książce. Druga książka początkowo nosiła tytuł „Highprince of War” (w nawiązaniu do Wysokiego Księcia Dalinara), ale Sanderson zdecydowała się skupić drugą książkę na Shallan, wstępnie tytułując ją „The Book of Endless Pages” i ostatecznie zdecydowała się na „Words of Radiance”, a trzecią jako „Oathbringer”.

Pierwsza wersja czwartej księgi została ukończona w grudniu 2019 r.  Tytuł, „Rhythm of War”, został ogłoszony na stronie Tora 10 lutego 2020 roku. Okładka została ujawniona sześć miesięcy później, 17 sierpnia. Książka została ukończona w lipcu 2020 r. W poście na Facebooku autor ujawnił, że ostateczna liczba słów to „około 460 000”, czyli mniej więcej tyle, ile wynosi „Oathbringer”, a książka składa się ze 112 rozdziałów oraz różnie ponumerowanych przerywników, prologu i epilogu. „Rhythm of War” ukazał się 17 listopada 2020 roku.

OMÓWIENIE TOMÓW

Omówienie tomów „Archiwum Burzowego Światła” jest równie karkołomne jak w przypadku „Pieśni Lodu i Ognia”, albo „Malazańskiej Księgi Poległych”. By uprościć zadanie, najlepiej jest skupić się na głównych postaciach i związanych z nich wątkach. Nim jednak do tego przejdę, dodam że zgodnie z założeniami Sandersona, „Archiwum Burzowego Światła” ma składać się z 10 tomów, po pięć dla każdego podcyklu. Póki co Sanderson kończy pierwszy podcykl.

Bohaterami pierwszego tomu, „Drogi Królów” są Kaladin, Shallan, oraz Dalinara. Kaladin to 19-latek zmuszony służyć jako Mostowy w armii Arcyksięcia Torola Sadeasa. Shallan to Jasnooka z Jah Keved. Jej rodzina przeżywa ciężkie chwile po śmierci ojca, przez którą mogą stracić cały rodowy majątek. Stara się zostać przyjęta jako wychowanka i uczennica znanej uczonej Jasnah Kholin, siostry króla Elhokara z Alethkaru. Z kolei Dalinar jest arcyksięciem Alethkaru, bratem zabitego w prologu króla Gavilara, wujem obecnego króla. Nazywany Czarnym Cierniem. Generał, który pomógł zjednoczyć królestwo ze swoim bratem, jest pełnym Odpryskowym.

Bohaterami „Słów światłości” są Szeth-syn-syn-Vallano, zabójca z krainy Shinovar, który nazywa siebie „kłamcą” Szeth musi służyć tym, którzy noszą jego Kamień Przysięgi. Posiada Ostrzę Honoru, które daje mu moc kożystania z Burzowego Światła i zdolności Wiatrowego. Nienawidzi być zmuszany do morderstw, dlatego płacze, kiedy to robi; Adolin Kholin, Jasnooki książę i spadkobierca rodu Arcyksięcia Dalinara.Utalentowany szermierz i Pełny Odpryskowy, kocha i szanuje swojego ojca. Jest zaręczony z Shallan Davar; Navani Kholin: wdowa po królu Gavilarze, matka króla Elhokara i Jasnah. Jest utalentowaną antifabrialką. Zawsze kochała Dalinara, nawet gdy była żoną jego brata, Gavilara, i ostatecznie odnawia swój związek z Dalinarem.

Pierwsze skrzypce w „Dawcy przysięgi” grają następujące postaci: Szat' Ben-Ben-Ulanu: zabójca Shinobara.  Nazywa siebie „nieprawdziwym”, który musi służyć tym, którzy niosą jego Ibn Shavah.  Nosi miecz, który daje mu moc korzystania z mocy Auraim i zdolności pogromcy duchów.  Nienawidzi faktu, że jest zmuszany do zabijania i płacze, gdy czyn się dokona. Shalan Dabar: niski poziom ostrości wzroku ze stanu Jah-Kbd. Jej rodzina przeżywa trudne chwile po śmierci ojca. Jest nauczycielką i uczennicą Jasnej. Shalon, kobieta potrafiąca jednym spojrzeniem zapamiętać i odtworzyć scenę, którą widziała, używając węgla drzewnego i atramentu, a także potrafi korzystać z mocy rzucającego duszę, bez rzucającego duszę. Podróżuje na zniszczone równiny, aby dowiedzieć się więcej o „Ojcach Harika”.  Oficjalnie zostaje żoną Adulina Kulina po tym, jak Jasna zaaranżowała zaręczyny, jeszcze zanim Shalon wyjechał na zrujnowane równiny.  Dołączona jest do niego książka zatytułowana „Tabnit”.

Ostatnim jak dotąd wydanym tom to „Rytm wojny”. Jego fabułę poznajemy z punktu widzenia następujących postaci: Lirin, Venli, Navali i Syl. Podobnie jak w poprzednich tomach, wracają postaci z poprzednich części. Od ponad roku na Rosharze trwa wojna, na której żadna ze stron nie uzyskała znacznej przewagi. Dalinar podejmuje decyzję, która ma szanse przechylić szalę zwycięstwa na stronę ludzi. W tym celu Adolin wraz z Shallan wyruszają do cieniomorza i trafiają do fortecy honorsprenów, aby dojść do porozumienia z jej mieszkańcami. Navani Kholin wraz ze swoimi uczonymi robi wielkie postępy technologiczne i odkrywa sekrety wieży Urithiru oraz nowego sprzymierzeńca.

W skład cyklu, poza głównymi tomami, wchodzą również dwie nowele, obie pierwotnie wydane w zbiorze „Bezkres magii”. Ich tytuły brzmią „Tancerka krawędzi” osadzona między wydarzeniami z tomów 2, a 3, oraz „Odprysk świtu” osadzony między tomem 3, a 4, fragmenty z kolei posłużyły za retrospekcje wplatane do wybranych tomów „Archiwum Burzowego Światła”. Sanderson ma w planach napisanie trzeciej noweli, której akcja ma rozgrywać się między tomami 4, a 5.

PODSUMOWANIE

„Archiwum Burzowego Światła” to epicka, wielowątkowa i wielopostaciowa (jakkolwiek by to zabrzmiało) saga, która najlepiej pokazuje że wybór Sandersona na kontynuatora „Koła czasu” nie był przypadkowy. Oba cykle bowiem bardzo dużo łączy, choć styl Sandersona w kilku miejscach odstaje (na korzyść Sandersona) od stylu Roberta Jordana. Jeśli jednak dla kogoś „Archiwum Burzowego Światła” może okazać się przyciężko, może sięgnąć po „Z mgły zrodzony”. Oba cykle, jak również inne powieści Sandersona, należą bowiem do jednego, ogromnego uniwersum zwanego Cosmire. 

link: https://lubimyczytac.pl/cykl/15448/archiwum-burzowego-swiatla