Cykl na blogu „CultureZone”: „BOHATEROWIE POPKULTURY”

Cześć wszystkim. Dzisiejszy odcinek „Bohaterów popkultury” będzie szczególny dla wszystkich fanów klasycznych animacji studia Hanna-Barbera. Dwa dni temu minęła 55 rocznica narodzin jednego z najpopularniejszych psów w popkulturze, czyli SCOOBY-DOO. Z tej okazji przybliżę sylwetkę tego kultowego czworonoga. Zaczynamy.

Dane:

Twórca: Iwao Takamoto, Joe Ruby, Ken Spears

Odtwórcy: Don Messick [19 animacji]

                  Scott Ines [5 animacji] 

                  Frank Welker [44 animacje]

                  Neil Fanning [2 filmy aktorskie]

                  Ryszard Olesiński [55 animacji]

GENEZA POSTACI. HISTORIA POWSTANIA.

Pomysłodawcą postaci Scooby-Doo jest animator i pracownik wytwórni Hanna-Barbera, Iwao Takamoto, a także scenarzyści Joe Ruby i Ken Spears. Z początku wabił się Too Much, a jego pierwotna rasa wahała się między dogiem niemieckim (na którego finalnie go przemianowano), a owczarkiem. Ba, seria w której pierwotnie się pojawił, była na początku zatytułowana „Mysteries Five” („Tajemnicza Piątka”), potem scenarzyści Joe Ruby i Ken Spears zatytułowali go „Who`s S-S-Scared?”. Pierwotnie serial miał opowiadać o zespole muzycznym, który w przerwie między koncertami miał rozwiązywać zagadki kryminalne związane ze zjawiskami nadprzyrodzonymi. Kiedy na początku 1969 roku program został przedstawiony w sieci, Too Much był już w pełni rozwiniętym dogiem niemieckim, jednak szef programu CBS, Fred Silverman, przemianował tytuł serii na „Scooby-Doo, where are you?”, a pies Too Much otrzymał nowe imię: Scooby-Doo.

Silverman stwierdził, że wymyślił nazwę z sylab „doo-be-doo-be-doo” w hicie Franka Sinatry „Strangers in the Night”. 

https://youtu.be/ZwAERaRUsp0?si=XGVq3g7Cf4LQftBG 

Nadanie psu takiej nazwy było ryzykowne, ponieważ podobna nazwa pojawiła się w tytule piosenki „Feelin` So Good” (S.K.O.O.B.Y.-D.O.O.)” wydanego zaledwie kilka miesięcy wcześniej w 1968 roku przez fikcyjny zespół The Archies z serialu „The Archies Show”, którego twórcą był sam Silverman. Poza tym istniała też postać w niesprzedanym pilocie telewizyjnym „Swingin' Together” wyemitowanym w 1963 roku na CBS, o imieniu Skooby-doo.

Według przyjętej w wytwórni Hanna-Barbara wersji wydarzeń, projektant serii Iwao Takamoto zaprojektował postać Scooby'ego-Doo z opadającą brodą, cętkami, długim ogonem, opadającym grzbietem i wygiętymi nogami – wszystkie te cechy są w bezpośredniej opozycji do cech nagradzanego rasowego doga niemieckiego. 

„Scooby-Doo, Where Are You!”, pierwszy z kilkunastu później nakręconych seriali, miał premierę na CBS 13 września 1969 roku o 10:30 czasu wschodniego. Był emitowany przez dwa sezony, w sumie 25 odcinków. Ostatni odcinek wyemitowano 31 października 1970 roku.

CHARAKTERYSTYKA

Scooby-Doo znany jest ze swojego nieprawdopodobnego tchórzostwa (które dzieli ze swoim najlepszym przyjacielem, człowiekiem o przydomku Kudłaty). Dla podkreślenia tej charakterystyki, scenarzyści serialu szukali inspiracji w postaciach granych przez aktora Boba Hope'a w jego komedio-horrorach – tchórza, który wykazuje cechy odwagi, gdy jego przyjaciele są w niebezpieczeństwie. To tłumaczyłoby, dlaczego jedna z najpopularniejszych franczyz Hanna-Barbera została utrzymana w konwencji horrorowego serialu animowanego.

W późniejszych częściach franczyzy widzowie poznawali również kolejnych członków rodziny Scooby`ego, choć najczęściej pojawiali się tylko dwaj: szczeniak Scrappy-Doo, siostrzeniec będący całkowitym przeciwieństwem Scooby-Doo, i niemiecki dog-albinos, kuzyn Scooby-Dum. Scooby-Dum zadebiutował w trzecim odcinku serialu „Scooby-Doo Show” z 1976 r. Scrappy-Doo, z kolei, zadebiutował trzy lata później w czwartym serialu franczyzy, „Scooby i Scrappy-Doo”.

W JAKICH PRODUKCJACH WYSTĘPUJE?

Sukces serialu „Scooby-Doo, where are you? (po polsku „Scooby-Doo, gdzie jesteś?”) sprawił, że seria rozrosła się w ekranową franczyzę. Na fali powodzenia powstały kontynuacje i spin offy osadzone w uniwersum Scooby-Doo.

Pierwsza z nich nosiła tytuł „Nowy Scooby-Doo!”, a jego premiera miała miejsce jesienią 1972 roku. Choć schemat fabuły pozostał taki sam, zmianom uległa forma. Odcinki wydłużono z około 20- do około 40-minutowych. W każdym odcinku pojawiali się goście specjalni – bohaterowie innych seriali, filmów bądź komiksów (na przykład rodzina Addamsów, Batman i Robin) oraz znane osoby, dubbingowane przez siebie samych (na przykład Sonny i Cher, Don Knotts, Dick Van Dyke).

Od 1976 roku kolejne seriale o Scooby-Doo produkowała nowa stacja ABC. Pierwszy z nich był zatytułowany po prostu „Scooby-Doo”, a jego premiera odbyła się jeszcze w tym samym roku. Na przełomie lat 70 i 80 widzowie mieli okazję oglądać nowe przygody, tym razem z udziałem Scooby’ego i Scrappy-Doo („Scooby i Scrappy-Doo”). Po wyemitowaniu sequela zatytułowanego „Nowi Scooby i Scrappy-Doo” (1983-1984), w 1985 roku stacja ABC wyemitowała kolejny serial: „13 demonów Scooby-Doo”, w którym doszło do drobnego uszczuplenia załogi: z całej ekipy uchowali się, prócz Scooby`ego i Scrappy-Doo, jedynie Kudłaty i Daphne, dołączyły natomiast nowe twarze: chłopiec Flim-Flam i nastolatka Weerd, zaś ich sojusznikiem w poszukiwaniu tytułowych demonów był czarodziej Vincent Van Ghoul (o rysach twarzy i dubbingowany w wersji oryginalnej przez gwiazdę horrorów z lat 60 i 70, Vincenta Price`a). 

„13 demonów Scooby-Doo” było łabędzim śpiewem jakości seriali o tchórzliwym dogu. Kolejne zaniżały poziom realizacji i mocno odstawały od tych pierwszych, klasycznych, co zauważył nawet dubbingujący Scooby-Doo w polskiej wersji językowej Ryszard Olesiński, zwracając uwagę że te pierwsze odcinki były robione z pomysłem, a kolejne były tworzone na siłę, aby tylko coś jeszcze z tej serii wycisnąć.

Zupełnie inną, mniej udaną, jakość zwiastował ostatni serial wyprodukowany przez stację ABC: „Szczeniak zwany Scooby-Doo” z 1989 roku. Serial opowiadał o szczenięcych latach Scooby-Doo i jego przyjaciołach, jednak zarówno kreska, jak i humor mocno odstawały od tego bardziej klasycznego Scooby-Doo. Zresztą, potem - na całe lata 90 - franczyza ucichła. 

Przynajmniej do 2002 roku, kiedy to kolejne stacje telewizyjne przekazywało sobie prawa do serii i produkowało nowe seriale: „Co nowego u Scooby’ego?” (The WB Television Network), oraz „Kudłaty i Scooby-Doo na tropie” (The CW Television Network). W latach 2002-2004 powstały również dwa aktorskie filmy w reżyserii Rayi Gosnella, które jeszcze bardziej zaniżyły humor oryginalnego serialu. W 2010 roku prawa do serii przejęła telewizja Cartoon Network, która wyprodukowała serial „Scooby-Doo i brygada detektywów”, a następnie we współpracy z Boomerangiem: „Wyluzuj, Scooby-Doo” (charakteryzujące się najgorszą kreską w całej franczyzie). Boomerang dalej produkował przygody Scooby-Doo, tym razem w serialu pt. „Scooby-Doo i… zgadnij, kto?”.

Był jeszcze serial stacji HBO „Velma” będący spin offem skupiającym się na postaci Velmy, ale tam akurat ani Scooby`ego, ani Scrappy-Doo nie ma. Przynajmniej w pierwszym sezonie… i, w sumie, bardzo dobrze biorąc pod uwagę jak żenujący jest to serial.