Cykl na blogu „CultureZone”: „W MUZYCZNĄ PODRÓŻ W CZASIE”

Cześć wszystkim. Cofnijmy się do lat 80, by zapoznać się z historią debiutanckiego albumu piosenkarki Sandry pt. „THE LONG PLAY” . Zaczynamy.

HISTORIA ALBUMU

Album został wyprodukowany przez Michaela Cretu, który próbował w ten sposób zapoczątkować solową karierę Sandry po rozpadzie w 1984 roku dziewczęcego tria Arabesque, którego wokalistka była częścią (do Enigmy, z którą najbardziej jest kojarzona, dołączyła dopiero w latach 90). Przed „The Long Play” Cretu wyprodukował już dwa single dla Sandry.  Obydwa odniosły nierówny sukces na listach przebojów: „Japan ist weit”, niemiecka wersja hitu Alphaville „Big in Japan”, okazała się całkowitą porażką jako debiutancki singiel piosenkarki, natomiast drugi utwór „(I 'll Never Be) Maria Magdalena” odniósł ogromny sukces niezależnie od tego, gdzie piosenka została wydana.

Przy tworzeniu „The Long Play” z Cretu współpracowali muzycy Hubert Kemmler, Markus Löhr i Klaus Hirschburger z odnoszącej sukcesy niemieckiej grupy Hubert Kah. Znali się przy pracy nad produkcją płyty „Goldene Zeiten” Armanda Volkera i liczyli już na kolejną przy komponowaniu i nagraniu drugiego singla Sandry „(I'll Never Be) Maria Magdalena”.  Utwór powstał także dla „The Long Play” przy udziale angielskiego autora tekstów Richarda Palmera-Jamesa, zanurzonego wówczas w niemieckiej scenie muzycznej, który brał także udział w tworzeniu drugiego singla piosenkarza. I wreszcie miał także kompozytora Petera Riesa, który pod pseudonimem Marc Cassandra napisał piosenkę „Heartbeat (That's Emotion)”. Peter Ries opublikował własną wersję tej piosenki jako singiel w tym samym, 1985, roku.

Album został nagrany w Data-Alpha-Studio, które Michael Cretu zbudował dla siebie niedaleko Monachium, w którym mieszkał.  Producent zarezerwował całą cyfrową interpretację instrumentów na płycie The Long Play. Markus Löhr dodał do piosenek swoje frazy gitarowe, podczas gdy Hubert Kemmler, a czasami sam Cretu, zapewniał męski akompaniament wokalny do głównego wokalu Sandry.

Kompozycja piosenek została powierzona Michaelowi Cretu i Hubertowi Kemmlerowi w zakresie muzyki oraz Brytyjczykom Richardowi Palmer-Jamesowi i Klausowi Hirschburgerowi w zakresie tekstów piosenek.

UTWORY PROMUJĄCE

Główny singiel „(I'll Never Be) Maria Magdalena” [nr 5] został wydany w marcu 1985 r. i znalazł się na szczycie list przebojów w 21 krajach na całym świecie. Spędził 16 tygodni w pierwszej dwudziestce niemieckiej listy przebojów, pozostając jedynym hitem Sandry na szczycie list przebojów w jej ojczystym kraju, a obecnie jest uważany za jej charakterystyczną piosenkę.

„In the Heat of the Night” [nr 1] został wybrany jako kolejny singiel po „Maria Magdalena” pod koniec 1985 roku. Piosenka znalazła się w pierwszej piątce list przebojów w wielu krajach europejskich, a później zapewniła Sandrze drugie miejsce na Tokyo Music Festival w 1986 roku. Wersja singla została udostępniona na płycie CD w The Platinum Collection dopiero w 2009 roku.

Trzecim i ostatnim komercyjnym singlem z „The Long Play” był „Little Girl” [nr 3], wydany na początku 1986 r. Teledysk do piosenki został nakręcony w całości w Wenecji we Włoszech. „Little Girl” odniósł umiarkowany sukces na międzynarodowym rynku muzycznym.

PREMIERA I SUKCES

„The Long Play” ukazał się w listopadzie 1985 roku. Na płycie wyróżniały się długością cztery utwory: „In the Heat of the Night”, „(I'll Never Be) Maria Magdalena”, „Heartbeat (That's Emotion)”. „You and I”. Pierwsze dwa miały dłuższy czas trwania niż te prezentowane odpowiednio w ich pojedynczej wersji.

Album odniósł komercyjny sukces: osiągnął 12. miejsce na niemieckich listach przebojów, 8. w Norwegii oraz pierwszą piątkę w Szwecji i Szwajcarii.

„The Long Play” ukaże się ponownie na płycie CD jako część reedycji pierwszych pięciu albumów Sandry z 1992 roku.

link: 

https://youtube.com/playlist?list=PLigvseU-vGq_ecExqsa4ZFFvxgtEW0Ju9&si=TqgnaWXSsA7vwEYV